🌿 🅰️Li 🌲 SH 🌿
پنجشنبه, ۲۲ آبان ۱۳۹۹، ۰۴:۴۸ ب.ظ
نرسیده به درخت
کوچه باغی است که
از خواب خدا سبزتر است
و در آن عشق به اندازهٔ
پرهای صداقت آبی است
میروی تا ته آن کوچه که
از پشت بلوغ سر بدر میآرد
پس به سمت گل تنهایی میپیچی
دو قدم مانده به گل
پای فواره جاوید اساطیر زمین
میمانی و تو را ترسی
شفاف فرا میگیرد
در صمیمیت سیّال فضا
خش خشی میشنوی
کودکی میبینی رفته
از کاج بلندی بالا
جوجه بردارد از لانه نور
و از او می پرسی
خانه دوست کجاست؟
_سهراب_
۹۹/۰۸/۲۲